Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Fauni et Satyri

  • 1 silva

    ae f.
    1) лес (densa C; pinae V, Sil)
    2) парк, сад (signa in silva disposĭta C; inter silvas Acadēmi H)
    3) тж. pl. растения, деревья ( virĭdem ab humo silvam convellere V)
    4) множество, обилие, масса ( rerum sententiarumque C)
    5) материал, материя (s. atque materia omnium argumentationum C)
    6) черновые записи, черновик (materiam, quam ex tempore scribunt,... silvam vocant Q)
    7) перен. дебри, т. е. мирская суета ( in silvā manēre Eccl)

    Латинско-русский словарь > silva

  • 2 bicornis

    bicornis, e (bis u. cornu), zweihörnig, zweigehörnt (Ggstz. unicornis), caper, Ov.: animal, Plin.: Fauni, Ov.: Satyri, Calp.: Minotaurus, Tert.: Nictelus, Anthol. Lat. – poet. übtr., v. Neumonde, luna, Hor. u. Auson. ( auch Chalcid. Tim. 37): v. der Gabel, zweizinkig, Verg.: v. Flüssen, zweiarmig = zweifach mündend, Verg. u. Ov.: von Bergen, zweigipfelig, iugum (des Parnaß), Stat.: von der Schlachtreihe, figura, Gestalt eines Halbmonds, Amm. 16, 2, 13. – Plur. subst., bicornēs, gehörnte Tiere, als Opfer, Corp. inscr. Lat. 6, 504.

    lateinisch-deutsches > bicornis

  • 3 bicornis

    bicornis, e (bis u. cornu), zweihörnig, zweigehörnt (Ggstz. unicornis), caper, Ov.: animal, Plin.: Fauni, Ov.: Satyri, Calp.: Minotaurus, Tert.: Nictelus, Anthol. Lat. – poet. übtr., v. Neumonde, luna, Hor. u. Auson. ( auch Chalcid. Tim. 37): v. der Gabel, zweizinkig, Verg.: v. Flüssen, zweiarmig = zweifach mündend, Verg. u. Ov.: von Bergen, zweigipfelig, iugum (des Parnaß), Stat.: von der Schlachtreihe, figura, Gestalt eines Halbmonds, Amm. 16, 2, 13. – Plur. subst., bicornēs, gehörnte Tiere, als Opfer, Corp. inscr. Lat. 6, 504.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bicornis

  • 4 silva

    silva (less correctly sylva), ae (old gen. silvaï;

    silua as trisyl.,

    Hor. C. 1, 23, 4; id. Epod. 13, 2; cf. Prisc. p. 546 P.), f. [cf. Gr. hulê],, a wood, forest, woodland (syn.: saltus, nemus, lucus).
    I.
    Lit.: (lupus) Conicit in silvam sese, Enn. ap. Non. 378, 19 (Ann. v. 75 Vahl.): omne sonabat Arbustum fremitu silvaï frondosaï, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 197 ib.):

    (ignes) Conficerent silvas,

    Lucr. 1, 906:

    per silvas profundas,

    id. 5, 41; so id. 5, 992:

    densa et aspera,

    Cic. Att. 12, 15; id. Div. 1, 50, 114:

    (Ancus Marcius) silvas maritimas omnes publicavit,

    id. Rep. 2, 18, 33:

    rursus ex silvā in nostros impetum facerent,

    Caes. B. G. 2, 19:

    Caesar silvas caedere instituit,

    id. ib. 3, 29:

    juga coepta movere Silvarum,

    Verg. A. 6, 257:

    dea silvarum,

    i. e. Diana, Ov. M. 3, 163; cf.:

    silvarum numina, Fauni Et Satyri fratres,

    id. ib. 6, 392:

    nemorosis abdita silvis,

    id. ib. 10, 687:

    stabula silvis obscura vetustis,

    id. ib. 6, 521:

    gloria silvarum pinus,

    Stat. S. 5, 1, 151:

    formidolosae,

    Hor. Epod. 5, 55:

    salubres,

    id. Ep. 1, 4, 4:

    virentes,

    Cat. 34, 10:

    Silvius, casu quodam in silvis natus,

    Liv. 1, 3, 6.—
    B.
    Transf.
    1.
    A plantation of trees, an orchard, a grove; a growth or crop of other plants, bush, foliage, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    signa in silvā disposita,

    Cic. Verr. 2, 1, 19, § 51:

    domūs amoenitas silvā constabat,

    Nep. Att. 13, 2; Sen. Ep. 86, 3; cf.:

    inter silvas Academi quaerere verum,

    Hor. Ep. 2, 2, 45:

    tristis lupini Sustuleris fragiles calamos silvamque sonantem,

    Verg. G. 1, 76; 1, 152; 2, 310; 4, 273; Ov. M. 1, 346; 3, 80; 12, 352; Grat. Cyneg. 47; Col. 7, 9, 7 al.:

    i. q. frondes,

    foliage, Ov. M. 7, 242:

    congeries silvae,

    of wood, id. ib. 9, 235.—
    2.
    In plur., trees ( poet.):

    nemus omne intendat vertice silvas,

    Prop. 1, 14, 5:

    silvarum aliae pressos propaginis arcus Exspectant,

    Verg. G. 2, 26:

    fractis obtendunt limina silvis,

    Stat. Th. 2, 248; cf. Luc. 2, 409; 4, 525:

    bracchia silvarum,

    Stat. Th. 1, 362; id. S. 4, 3, 79; 3, 3, 98; Sen. Oedip. 542.—
    II.
    Trop., a crowded mass, abundance or quantity (class.;

    in Cic. sometimes with quasi): omnis ubertas et quasi silva dicendi ducta ab illis (Academicis) est,

    Cic. Or. 3, 12; cf. id. ib. 41, 139:

    silvae satis ad rem,

    Plaut. Mil. 4, 4, 18:

    silva rerum, sententiarumque,

    Cic. de Or. 3, 26, 103:

    silva virtutum et vitiorum,

    id. ib. 3, 30, 118:

    silva observationum sermonis antiqui,

    Suet. Gram. 24 fin. — Poet.: immanis, an immense forest (of darts), Verg. A. 10, 887; cf.: densam ferens in pectore silvam, a forest (of darts), Luc. 6, 205 Cort.:

    horrida siccae Silva comae,

    a bristling forest, Juv. 9, 13: Silva, as the title of a book; cf. Gell. Noct. Att. praef. § 6; Quint. 10, 3, 17.—So the Silvae of Statius.

    Lewis & Short latin dictionary > silva

  • 5 satyrus

    ī m. (греч.)
    1) сатир ( satyri — мелкие лесные и полевые божества, соотв. римским fauni, с козлиными ногами и хвостом, остроконечными ушами, маленькими рожками и тупыми носами; постоянные спутники Вакха; считались символами грубых чувственных влечений) Lcr, C, H, O
    s. Phryx OМарсий
    2) пародийный вид греческой драмы, в которой, наряду с трагическими героями, выступают комические хоры сатиров (satyrorum scriptor H)
    3) вид хвостатой обезьяны PM, Sol

    Латинско-русский словарь > satyrus

См. также в других словарях:

  • Fauno — Un fauno tocando la flauta, por Pál Szinyei Merse. Fauno (en latín Faunus, ‘el favorecedor’ de favere o quizá ‘el portador’ de fari ) era, en la mitología romana, una de las divinidades más populares y antiguas, los di indigetes, identificado con …   Wikipedia Español

  • AULOCRENE — Asiae minoris regiuncula, in conventu Apameno, per quam ab Apamia in Phrygiam itur. Ibi platanus ostenditur, ex qua pependit Marsyas ab Apolline victus. Plinio convallis est, l. 5. c. 29. et mons, ibid. et regio l. 16. c. 44. Solino inluper fons …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OLYMPII — duo tibicines nobilissimi fuerunt, quorum prior discipulus fuit Marsyae, Satyri eius, qui Hyagnidis fuit filius; de quo Ovid. l. 6. Metam Fab. 6. v. 392. Illum ruricolae silvarum numina Fauni, Et Satyri fratres et tunc quoque clarus Olympus, Et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Идиллия — АНТИЧНАЯ. Термин «идиллия» (eidyilion, уменьшительное от eidos вид, как технический музыкальный термин песенный лад) означает по одному толкованию «картинку», по другому, более правдоподобному, «песенку», в древности не покрывал собой… …   Литературная энциклопедия

  • Dusios — In the Gaulish language, Dusios[1] was a divine being[2] among the continental Celts[3] who was identified with the god Pan of ancient Greek religion and with the gods Faunus, Inuus, Silvanus, and Incubus of ancient Roman religion. Like these… …   Wikipedia

  • CAPRIPEDES — Graece Αἰγίποδες et Αἰγιβάται, commune epitheton Panum, Silvanorum et Satyrorum, apud Poetas, quamvis alias hi inter se diversi sint. De Panibus, Poeta, Capripedes calamo Panes hiante canent. Silvanus similiter, cum cupresso, quam ferebat cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NEPTUNUS — I. NEPTUNUS Daemonis quoddam genus, apud Gervasium Tilleberiensem MS. de Otiis Imperial. l. 3. c. 63. Anglia Daemones quosdam habet, Daemones, inquam, nescio dixerim, an secretas et ignotae generationis effigies, quos Galli, Neptunos, Angli… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAN — quem pastorum, venatorumque Deum, et universae vitae rusticanae praesidem crediderung antiqui, cuius fil. fuerit, non satis constat. Homer. in Hymnis, Mercurii filium facit: Ε῾ρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε Μοῦσα, Αἰτοπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»